czasoprzestrzeń
czasoprzestrzeń (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌʧ̑asɔˈpʃɛsṭʃɛ̃ɲ], AS: [časopšesṭšẽń], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs.• nazal.• akc. pob. wymowa
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) fiz. matematyczny model opisujący czas i przestrzeń zgodnie z postulatami teorii względności; zob. też czasoprzestrzeń w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik czasoprzestrzeń dopełniacz czasoprzestrzeni celownik czasoprzestrzeni biernik czasoprzestrzeń narzędnik czasoprzestrzenią miejscownik czasoprzestrzeni wołacz czasoprzestrzeni
- przykłady:
- (1.1)
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) zakrzywienie czasoprzestrzeni • czasoprzestrzeń Minkowskiego • czasoprzestrzeń Riemanna
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. czasoprzestrzenny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) spacetime, space-time, space time, space-time continuum
- baskijski: (1.1) espazio-denbora
- białoruski: (1.1) прастора-час f
- hiszpański: (1.1) espacio-tiempo m
- niemiecki: (1.1) Raumzeit f
- rosyjski: (1.1) пространство-время n
- rumuński: (1.1) spațiu-timp
- szwedzki: (1.1) rumtid w, rumstid w
- ukraiński: (1.1) простір-час m
- źródła: