chrzęszczeć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

chrzęszczeć (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈxʃɛ̃w̃ʃʧ̑ɛʨ̑], AS[χšũ̯ščeć], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal.asynch. ę  ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. chrząsnąć / chrząstnąć / chrzęsnąć / chrzęstnąć)

(1.1) wydawać odgłos tarcia o coś, kruszenia, łamania; zgrzytać
odmiana:
(1.1) koniugacja VIIb
przykłady:
(1.1) Woda wypłukuje z ziemi szkielety i łuski po pociskach, tysiące łusek. Chrzęszczą, jakbyś szedł po żwirze[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. chrząsnąć dk., chrząstnąć dk., chrzęsnąć dk., chrzęstnąć dk., chrzęścić ndk.
rzecz. chrząśnięcie n, chrzęszczenie ndk., chrzęśnięcie dk., chrząstnięcie dk., chrzęśnięcie dk., chrzęstnięcie dk., chrzęst
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
zobacz listę tłumaczeń w haśle: chrzęścić
źródła:
  1. Konrad Piskała, Sudan: czas bezdechu, 2010, Narodowy Korpus Języka Polskiego.