brzydzić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

brzydzić (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) powodować obrzydzenie

czasownik zwrotny niedokonany brzydzić się (dk. brak)

(2.1) odczuwać wstręt do czegoś
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
(2.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Polityka zawsze brzydziła prostych ludzi.
(2.1) Dobry człowiek brzydzi się wszelkim występkiem.
składnia:
kolokacje:
(1.1) brud / polityka / zło brzydzi • donosy / glizdy / pająki / szczury brzydzą
(2.1) brzydzić się donoszeniem / grzechem / obgadywaniem / występkiem
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. brzydzenie n
czas. obrzydzać ndk., obrzydzić dk.
przym. brzydki
przysł. brzydko
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *briditibudzić nieprzyjemne odczucie
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: