ekeln

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ekeln (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
?/i
IPA/ˈʔeːkl̩n/ lub /ˈʔeːkəln/
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) brzydzić (się)
odmiana:
(1.1) ekel|n (ekelt), ekelte, geekelt (haben)
przykłady:
(1.1) Ich ekele mich vor Schlangen.Brzydzę się węży.
(1.1) Schlangen ekeln mich.Węże mnie brzydzą.
(1.1) Es ekelt mich/mir vor Schlangen.Brzydzi mnie przed wężami.
składnia:
(1.1) sich vor +Dat. ekeln
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Ekel m, Ekel n
przym. ekel, ekelhaft, eklig
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: