ekeln

ekeln (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: /ˈʔeːkl̩n/ lub /ˈʔeːkəln/

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) brzydzić (się)

odmiana:

(1.1) ekel|n (ekelt), ekelte, geekelt (haben)

przykłady:

(1.1) Ich ekele mich vor Schlangen. → Brzydzę się węży.

(1.1) Schlangen ekeln mich. → Węże mnie brzydzą.

(1.1) Es ekelt mich/mir vor Schlangen. → Brzydzi mnie przed wężami.

składnia:

(1.1) sich vor +Dat. ekeln

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ekel m, Ekel n

przym. ekel, ekelhaft, eklig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: