brutalizm
brutalizm (język polski)
[edytuj]
.jpg)
- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) archit. jeden z nurtów architektury późnego modernizmu; zob. też brutalizm w Wikipedii
- (1.2) książk. brutalność[1]
- (1.3) książk. przejaw brutalności[1]
- odmiana:
- (1.1-2) blm,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik brutalizm brutalizmy dopełniacz brutalizmu brutalizmów celownik brutalizmowi brutalizmom biernik brutalizm brutalizmy narzędnik brutalizmem brutalizmami miejscownik brutalizmie[2] brutalizmach wołacz brutalizmie[2] brutalizmy - (1.3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik brutalizm brutalizmy dopełniacz brutalizmu brutalizmów celownik brutalizmowi brutalizmom biernik brutalizm brutalizmy narzędnik brutalizmem brutalizmami miejscownik brutalizmie[2] brutalizmach wołacz brutalizmie[2] brutalizmy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) modernizm
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. brutalizacja ż, brutalność ż, brutal mos, brutalka ż, brutalizowanie n, zbrutalizowanie n, brutalistyczność ż
- czas. brutalizować ndk., zbrutalizować dk.
- przym. brutalny, brutalski
- przysł. brutalnie, brutalsko
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- francuski: (1.1) brutalisme
- hiszpański: (1.1) brutalismo m
- nowogrecki: (1.1) μπρουταλισμός m
- źródła:
