bożyc

bożyc (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbɔʒɨt͡s], AS: [božyc]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) st.pol. Syn Boga

odmiana:

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	bożyc
dopełniacz	bożyca
celownik	bożycu
biernik	bożyca
narzędnik	bożycem
miejscownik	bożycu
wołacz	bożycu / bożycze / bożyce

(odmiana analogiczna jak w przypadku słowa chłopiec)

przykłady:

(1.1) Twego dziela Krzciciela, Bożycze, // Usłysz głosy, napełń myśli człowiecze!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bogini ż, bóg mos, Bóg

przym. boży, boski, pobożny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: