biedaczyna z Asyżu
biedaczyna z Asyżu (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) książk. Franciszek z Asyżu[1]
- odmiana:
- (1.1) związek rządu,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik biedaczyna z Asyżu biedaczyni z Asyżu / biedaczyny z Asyżu dopełniacz biedaczyny z Asyżu biedaczynów z Asyżu / biedaczyn z Asyżu celownik biedaczynie z Asyżu biedaczynom z Asyżu biernik biedaczynę z Asyżu biedaczynów z Asyżu / biedaczyny z Asyżu narzędnik biedaczyną z Asyżu biedaczynami z Asyżu miejscownik biedaczynie z Asyżu biedaczynach z Asyżu wołacz biedaczyno z Asyżu biedaczyni z Asyżu / biedaczyny z Asyżu depr. M. i W. lm: (te) biedaczyny z Asyżu
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zwykle w lp
- (1.1) zapisywane także wielką literą
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „biedaczyna z Asyżu” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.