bałaganiarz
bałaganiarz (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bałaganiarz bałaganiarze dopełniacz bałaganiarza bałaganiarzy / rzad. bałaganiarzów[1] celownik bałaganiarzowi bałaganiarzom biernik bałaganiarza bałaganiarzy / rzad. bałaganiarzów[1] narzędnik bałaganiarzem bałaganiarzami miejscownik bałaganiarzu bałaganiarzach wołacz bałaganiarzu bałaganiarze
- składnia:
- synonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bałagan mrz, bałaganienie n
- forma żeńska bałaganiara ż
- czas. bałaganić ndk., nabałaganić dk.
- przym. bałaganiarski
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) messy person
- francuski: (1.1) brouillon m
- portugalski: (1.1) bagunceiro m
- rosyjski: (1.1) безалаберный человек m
- włoski: (1.1) confusionario m, arruffone m, disordinato m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Hasło „bałaganiarz” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
