błogostan

błogostan (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) stan błogości, szczęśliwości, zadowolenia

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	błogostan	błogostany
dopełniacz	błogostanu	błogostanów
celownik	błogostanowi	błogostanom
biernik	błogostan	błogostany
narzędnik	błogostanem	błogostanami
miejscownik	błogostanie	błogostanach
wołacz	błogostanie	błogostany

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) błogość, euforia, rozkosz, szczęśliwość, uniesienie, upojenie, zadowolenie

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) uczucie

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. błogostanik m

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. błogi + -o- + stan

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) blessedness
• arabski: (1.1) طوبى ż
• białoruski: (1.1) пяшчота ż
• francuski: (1.1) félicité ż
• włoski: (1.1) beatitudine ż

źródła: