błękicik

błękicik (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od błękit

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	błękicik	błękiciki
dopełniacz	błękiciku	błękicików
celownik	błękicikowi	błękicikom
biernik	błękicik	błękiciki
narzędnik	błękicikiem	błękicikami
miejscownik	błękiciku	błękicikach
wołacz	błękiciku	błękiciki

przykłady:

(1.1) To nie błękit, lecz tylko blady błękicik.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. błękit m

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. błękit + -ik

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: błękit

źródła: