antymon

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

antymon (język polski)[edytuj]

antymon (1.1)
wymowa:
?/i, IPA[ãnˈtɨ̃mɔ̃n], AS[ãntmõn], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Sb i liczbie atomowej 51; zob. też antymon w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blm,
przykłady:
(1.1) Jakie właściwości chemiczne ma antymon?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. antymonian m, antymonit m, antymonowodór m, antymonyl m, antymonowanie n
przym. antymonowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. antimonium < arab. إثمد < łac. stibium
uwagi:
(1.1) symbol. Sb
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Pierwiastki chemiczne
tłumaczenia:
źródła: