Przejdź do zawartości

amfitrion

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Amfitrion

amfitrion (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ãw̃ˈfʲitrʲjɔ̃n], AS[ãũ̯fʹitrʹi ̯õn], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.samogł.+n/m+szczelin.i → j 
homofon: Amfitrion
podział przy przenoszeniu wyrazu: am•fitrion
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przen. człowiek podejmujący gości; fundator przyjęcia[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gospodarz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Amfitrion mos
przym. Amfitrionowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr., z mitologii greckiej[5]
uwagi:
(1.1) Wyraz utworzony od nazwy własnej osoby, użyty w znaczeniu pospolitym piszemy małą literą[4][6][7].
(1.1) zobacz też: adonisafrodytaapolloargusarmidabachusbeatryczecerberdulcyneagracjahamletjanosikjonaszjudaszjunonakainkasandrakirkekrezusksantypałazarznikodemparyswenus
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „Amfitrion” w: Władysław Kopaliński, Słownik mitów i tradycji kultury, Rytm, Warszawa 2003, ISBN 83-7399-022-4.
  2. 2,0 2,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „amfitrion” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „amfitrion” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  4. 4,0 4,1 4,2 publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „Amfitrion” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  5. Maciej E. Halbański, Leksykon sztuki kulinarnej, wydanie III, Wydawnictwo „Watra”, Warszawa 1987, s. 11.
  6. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „pisownia wyrazów pospolitych od nazw własnych” w: Poradnia językowa PWN.
  7. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Rzeczowniki utworzone od nazw własnych ludzi oraz istot mitologicznych, używane w znaczeniu pospolitym” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.