jonasz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Jonasz

jonasz (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈjɔ̃naʃ], AS[i ̯õnaš], zjawiska fonetyczne: nazal.
homofon: Jonasz
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przen. człowiek sprowadzający nieszczęście, przynoszący pecha, ściągający biedę[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) uchodzić za jonasza • być jonaszem
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) pechowiec
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Jonasz mos, Jonaszek mos
przym. Jonaszowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) od imienia biblijnego Jonasza, który ściągnął na siebie gniew boży[1][2]
uwagi:
(1.1) Wyraz utworzony od nazwy własnej osoby, użyty w znaczeniu pospolitym piszemy małą literą[3][4].
(1.1) zobacz też: adonisafrodytaamfitrionapolloargusarmidabachusbeatryczecerberdulcyneagracjahamletjanosikjudaszjunonakainkasandrakirkekrezusksantypałazarznikodemparyswenus
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „Jonasz” w: Władysław Kopaliński, Słownik mitów i tradycji kultury, Rytm, Warszawa 2003, ISBN 83-7399-022-4.
  2. Hasło „Jonasz” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „pisownia wyrazów pospolitych od nazw własnych” w: Poradnia językowa PWN.
  4. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Rzeczowniki utworzone od nazw własnych ludzi oraz istot mitologicznych, używane w znaczeniu pospolitym” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.