admiracja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

admiracja (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. daw. przejaw podziwu i uwielbienia dla kogoś lub czegoś
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) podziw, uwielbienie, zachwyt
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. admirator mos, admiratorka ż, admirowanie n
czas. admirować ndk.
przym. admiracyjny
przysł. admiracyjnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. admiratiopodziw < łac. admiraripodziwiać[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „admiracja, admirować” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.