Veranlassung

Veranlassung (język niemiecki)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) polecenie, wniosek, inicjatywa

(1.2) powód

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	die Veranlassung	die Veranlassungen
dopełniacz	der Veranlassung	der Veranlassungen
celownik	der Veranlassung	den Veranlassungen
biernik	die Veranlassung	die Veranlassungen

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) auf Veranlassung • zur weiteren Veranlassung

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Veranlassen n, Veranlasser m, Veranlasserin ż

czas. veranlassen

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: