Tacitus
Tacitus (język łaciński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
- odmiana:
- (1) Tacit|us, Tacitī (deklinacja II) blm
przypadek liczba pojedyncza mianownik Tacitus dopełniacz Tacitī celownik Tacitō biernik Tacitum ablatyw Tacitō wołacz Tacite
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. tacitus → cichy
- źródłosłów dla ang. Tacitus, franc. Tacite, hiszp. Tácito, katal. Tàcit, niem. Tacitus, niem. Tazitus, pol. Tacyt, port. Tácito, wł. Tacito
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Łaciński - Imiona
- źródła:
- ↑ Hasło „Tacitus” w: Dizionario latino-italiano, red. prof. Enrico Olivetti.