Störung

Störung (język niemiecki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zakłócenie, awaria, defekt

(1.2) zakłócenie, utrudnienie

(1.3) zakłócenie, zaburzenie

odmiana:

(1.1-3)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	die Störung	die Störungen
dopełniacz	der Störung	der Störungen
celownik	der Störung	den Störungen
biernik	die Störung	die Störungen

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Stören n, Störerei ż, Störer m, Störerin ż

czas. stören

przym. störend

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: