samochód osobowy

samochód osobowy (język polski)

samochód osobowy (1.1)

wymowa:

IPA: [sãˈmɔxut ˌɔsɔˈbɔvɨ], AS: [sãmoχut osobovy], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) mot. pojazd mechaniczny, silnikowy, o dopuszczalnej całkowitej masie do 3500 kg, zdolny do przewożenia do dziewięciu osób i niewielkiego bagażu; zob. też samochód osobowy w Wikipedii

odmiana:

(1.1) związek zgody,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	samochód osobowy	samochody osobowe
dopełniacz	samochodu osobowego	samochodów osobowych
celownik	samochodowi osobowemu	samochodom osobowym
biernik	samochód osobowy	samochody osobowe
narzędnik	samochodem osobowym	samochodami osobowymi
miejscownik	samochodzie osobowym	samochodach osobowych
wołacz	samochodzie osobowy	samochody osobowe

przykłady:

(1.1) Do prowadzenia samochodu osobowego uprawnia prawo jazdy kategorii B.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks: Polski - Motoryzacja

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) легкавы аўтамабіль m
• duński: (1.1) personbil w
• hiszpański: (1.1) turismo m, automóvil de turismo m
• niemiecki: (1.1) Personenkraftwagen m, Pkw m, PKW m
• norweski (bokmål): (1.1) personbil m
• norweski (nynorsk): (1.1) personbil m
• rosyjski: (1.1) легковой автомобиль m
• słowacki: (1.1) osobný automobil, osobné motorové vozidlo, osobné auto
• szwedzki: (1.1) personbil w
• włoski: (1.1) automobile ż, autovettura ż, macchina ż

źródła: