-yni: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m dodanie informacji (etymologia)
+tłumaczenie na jidysz: (1.1) ־ין (-in)
Linia 41: Linia 41:
: Dawniej istniał także sufiks ''-ynia''<ref>Henryk Gaertner, ''Gramatyka współczesnego języka polskiego. Część III, 1. Słowotwórstwo'', Książnica – Atlas, Warszawa – Lwów 1934, s. 273.</ref>. Obecnie formy typu {{źle|wychowawczynia}} są niepoprawne.
: Dawniej istniał także sufiks ''-ynia''<ref>Henryk Gaertner, ''Gramatyka współczesnego języka polskiego. Część III, 1. Słowotwórstwo'', Książnica – Atlas, Warszawa – Lwów 1934, s. 273.</ref>. Obecnie formy typu {{źle|wychowawczynia}} są niepoprawne.
{{tłumaczenia}}
{{tłumaczenia}}
* jidysz: (1.1) [[־ין]] (-in)
{{źródła}}
{{źródła}}
<references />
<references />

Wersja z 17:47, 27 paź 2019

-yni (język polski)

wymowa:
znaczenia:

przyrostek

(1.1) tworzy rzeczowniki rodzaju żeńskiego od formy męskiej
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) bałwochwalca + -yni = bałwochwalczyni
(1.1) władca + -yni = władczyni
(1.1) wychowawca + -yni = wychowawczyni
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *-ynji[1]
uwagi:
zobacz słowa kończące się na „-yni”
Dawniej istniał także sufiks -ynia[2]. Obecnie formy typu wychowawczynia są niepoprawne.
tłumaczenia:
źródła:
  1. Krystyna Długosz-Kurczabowa, Stanisław Dubisz, Gramatyka historyczna języka polskiego, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2001, s. 357.
  2. Henryk Gaertner, Gramatyka współczesnego języka polskiego. Część III, 1. Słowotwórstwo, Książnica – Atlas, Warszawa – Lwów 1934, s. 273.