wychodzić za mąż

wychodzić za mąż (język polski)

wymowa:

IPA: [vɨˈxɔʥ̑iʥ̑ ˈza‿mɔ̃w̃ʃ], AS: [vyχoʒ́iʒ́ za‿mõũ̯š], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• asynch. ą • udźw. międzywyr.• zestr. akc. ​

znaczenia:

fraza czasownikowa nieprzechodnia niedokonana

(1.1) wstępować w związek małżeński z mężczyzną

odmiana:

(1.1) zob. wychodzić (dk. wyjść); za, mąż – nieodm.

przykłady:

(1.1) Ewa wyszła za mąż za Adama.

składnia:

(1.1) wychodzić za mąż za + B.

kolokacje:

(1.1) wychodzić za mąż za kogoś

synonimy:

(1.1) wydawać się za mąż; zostawać mężatką; poślubiać; wstępować / wstąpić w związek małżeński; zawrzeć / zawierać związek małżeński

antonimy:

(1.1) rozwodzić się

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

por. ożenić się

(1.1) również dopuszczalna forma: wychodzić/wyjść za kogoś

(1.1) fraza zachowała dawną, stosowaną do XVI w., formę rzeczownika w rodzaju męskim, który posiadał wówczas B. = M., por. na miły Bóg, wsiąść na koń, być z kimś za pan brat, na święty Michał

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) get married
• chorwacki: (1.1) udati se
• duński: (1.1) gifte sig
• esperanto: (1.1) edziniĝi
• francuski: (1.1) se marier, épouser
• hiszpański: (1.1) casarse, desposarse
• islandzki: (1.1) giftast (+C.)
• niemiecki: (1.1) jdn. heiraten
• nowogrecki: (1.1) παντρεύομαι
• rosyjski: (1.1) выходить замуж, pot. жениться
• szwedzki: (1.1) gifta sig

źródła: