pracowity

pracowity (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpraʦ̑ɔˈvʲitɨ], AS: [pracovʹity], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który jest zdolny do długiej pracy; taki, który umie/lubi dużo pracować; charakteryzujący się pracowitością

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	pracowity		pracowita	pracowite	pracowici	pracowite
dopełniacz	pracowitego		pracowitej	pracowitego	pracowitych
celownik	pracowitemu		pracowitej	pracowitemu	pracowitym
biernik	pracowitego	pracowity	pracowitą	pracowite	pracowitych	pracowite
narzędnik	pracowitym		pracowitą	pracowitym	pracowitymi
miejscownik	pracowitym		pracowitej	pracowitym	pracowitych
wołacz	pracowity		pracowita	pracowite	pracowici	pracowite

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) leniwy

wyrazy pokrewne:

rzecz. pracowitość ż, praca ż

przysł. pracowicie

{{czas}] pracować

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) diligent, laborious
• arabski: (1.1) مجتهد
• esperanto: (1.1) laborema
• francuski: (1.1) travailleur, laborieux
• niemiecki: (1.1) arbeitsam
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) трудолюбивый
• szwedzki: (1.1) arbetsam, flitig, jobbig
• węgierski: (1.1) szorgalmas
• włoski: (1.1) laborioso

źródła: