telefonować

telefonować (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌtɛlɛfɔ̃ˈnɔvaʨ̑], AS: [telefõnovać], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) rozmawiać z kimś przez telefon

(1.2) nawiązywać połączenie telefoniczne

odmiana:

(1.1) koniugacja IV

przykłady:

(1.1) Już wczoraj telefonowałem do różnych firm w sprawie pracy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dzwonić

antonimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

zob. telefon

etymologia:

od telefon

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) telephone, call, ring
• arabski: (1.1) يتصل بالهاتف
• czeski: (1.1) telefonovat
• duński: (1.1) telefonere, ringe
• francuski: (1.1) téléphoner
• hiszpański: (1.1) llamar por teléfono, telefonear
• jidysz: (1.1) טעלעפֿאָנירן (telefonirn)
• niemiecki: (1.1) telefonieren
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.2)
• szwedzki: (1.1) telefonera, ringa
• włoski: (1.1) telefonare

źródła: