telefonear

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

telefonear (język hiszpański)[edytuj]

wymowa:
IPA[te.le.fo.ne.ˈaɾ]
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) telefonować, zatelefonować, zadzwonić (do kogoś)

czasownik przechodni

(2.1) powiedzieć, zakomunikować, przekazać, zawiadomić o czymś (przez telefon)
odmiana:
(1) (2) koniugacja I: czasownik regularny
przykłady:
(1.1) Ayer le (lub lo, lazob. uwagi) telefonearon diciéndole que finalmente había conseguido el puesto que tanto deseaba.Wczoraj do niego/niej zatelefonowali, mówiąc mu/jej, że w końcu otrzymał/a posadę, której tak bardzo pragnął/pragnęła.
(2.1) No me lo pude creer cuando mi hermano me telefoneó los resultados de la lotería.Nie mogłem/am w to uwierzyć, gdy mój brat przekazał mi (przez telefon) wyniki loterii.
składnia:
(1.1) telefonear + dopełnienie dalsze (zob. uwagi)
kolokacje:
synonimy:
(1.1) llamar (por teléfono)
antonimy:
hiperonimy:
(2.1) comunicar, transmitir, decir
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. telefónico
przysł. telefónicamente
rzecz. telefonía ż, teléfono m, telefonazo m, telefonillo m, telefonista m/ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
hiszp. teléfono + -ear
uwagi:
(1.1) również spotykany – szczególnie w mowie potocznej – w postaci czasownika przechodniego, gdzie osoba telefonowana pełni rolę dopełnienia bliższego[1]
źródła: