Sinn

Sinn (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [zɪn]

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zmysł

(1.2) poczucie

(1.3) znaczenie, sens

(1.4) myśl, przekonanie, zdanie

odmiana:

(1.1-4)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Sinn	die Sinne
dopełniacz	des Sinns des Sinnes	der Sinne
celownik	dem Sinn przest. dem Sinne	den Sinnen
biernik	den Sinn	die Sinne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) Sinn für Humor

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Sinnen n

czas. sinnen

przym. sinnig, sinnlos, sinnvoll

związki frazeologiczne:

seine fünf Sinne beisammen haben → być przy zdrowych zmysłach • aus den Augen, aus dem Sinn • sich aus dem Sinn schlagen → wybić sobie z głowy

etymologia:

uwagi:

źródła: