Perm

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: perm

Perm (język polski)[edytuj]

flaga Permu (1.1)
Perm (1.1)
wymowa:
IPA[pɛrm], AS[perm]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. adm. miasto w Federacji Rosyjskiej na Uralu, stolica Kraju Permskiego[1]; zob. też Perm (miasto) w Wikipedii
(1.2) geogr. hist. kraina historyczna w północnej Rosji przeduralskiej, między Peczorą, Wyczegdą i Kamą a Uralem; zob. też Perm (kraina) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
lub rzad. (płeć żeńska jak w języku rosyjskim)
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) Stary PermWielki Perm
synonimy:
(1.1) hist. Mołotow (1940-1957)
(1.2) hist. Wielki Perm
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. perm m
przym. permski
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) od (1.2)
Miasto założono pod nazwą Perm w 1780 roku. Wcześniej istniała tutaj wieś Jagoszycha lub Jegoszycha (ros. Егошиха), położona nad rzeką o tej samej nazwie[6]. W 1780 Katarzyna II podpisała ukazy tworzące miasto Perm a zarazem powołujące do istnienia gubernię permską, utworzoną na obszarze, który od średniowiecza nazywany był Permem lub Wielkim Permem (ros. Пермь Великая Perm' Wielikaja). Sama władczyni nosiła tytuł księżnej Permu.
(1.2) ros. Пермь (Pierm'), ros. Пермь Великая (Pierm' Wielikaja)
Pochodzenie nazwy Perm nie jest rozstrzygnięte. W 1730 roku Philip Johan von Strahlenberg zidentyfikował Perm jako Biarmię, legendarny kraj z sag skandynawskich. Oprócz tego wysunięto jeszcze jako propozycje źródłosłowu: fiń. perämaa → tylna strona, kpv. perjema → zabrana ziemia, weps. perämaadosł. tylna ziemia, czy wreszcie legendarnego bohatera imieniem Pera. Nazwa Perm pojawia się już w datowanej na 1113 rok „Powieści minionych lat”[7].
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 224.
  2. 2,0 2,1 Lech Ratajski, Janina Szewczyk, Przemysław Zwoliński, Polskie nazewnictwo geograficzne świata, PWN, Warszawa 1959, s. 184.
  3. Hasło „Perm” w: Irena Dulewicz, Transkrypcja i transliteracja wyrazów rosyjskich, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1981, s. 123.
  4. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Perm” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  5. Jan Grzenia, Słownik nazw własnych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12500-4, s. 290.
  6. Евгений Михайлович Поспелов, Географические названия России. Топонимический словарь [Nazwy geograficzne Rosji. Słownik toponimiczny], АСТ, Moskwa 2008, ISBN 978-5-17-054966-5, s. 347.
  7. Paweł Anatolewicz Korczagin Пермь. «Что в имени…» [Perm. „Co jest w nazwie…”], Вестник Пермского научного центра 4/2013.

Perm (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[pɛʁm]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) geol. perm

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(2.1) geogr. adm. Perm
odmiana:
(1.1) blm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(2.1) Stadt
hiponimy:
holonimy:
(1.1) Paläozoikum
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: