Lukáš
Lukáš (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- podział przy przenoszeniu wyrazu: Lu•káš[1]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny, nazwa własna
- (1.1) imię męskie Łukasz
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pan Lukáš • muž jménem Lukáš • svatý / blahoslavený Lukáš • jmenovat se Lukáš • dát jméno Lukáš • na (sv.) Lukáše (o dniu) • Evangelium podle Lukáše
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- przysłowia: do svatého Lukáše, kdo chceš, ruce volné měj, po svatém Lukáši, za ňadra je dej! • na svatého Lukáše, hojnost chleba i kaše
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Czeski - Imiona
- źródła:
- ↑ Hasło „Lukáš” w: Internetová jazyková příručka.
Lukáš (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Lukáš Lukášovia dopełniacz Lukáša Lukášov celownik Lukášovi Lukášom biernik Lukáša Lukášov miejscownik Lukášovi Lukášoch narzędnik Lukášom Lukášmi
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pán Lukáš • muž menom Lukáš • svätý / blahoslavený Lukáš • volať sa / nosiť meno Lukáš • dať meno Lukáš • meniny Lukáša • na (sv.) Lukáša (o dniu) • Evanjelium podľa Lukáša
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Słowacki - Imiona
- źródła:
- ↑ Hasło „Lukáš” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.