Jadźka

Jadźka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈjäʨ̑ka], AS: [i ̯äćka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• podw. art.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) zdrobn. od: Jadwiga

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Jadźka	Jadźki
dopełniacz	Jadźki	Jadziek
celownik	Jadźce	Jadźkom
biernik	Jadźkę	Jadźki
narzędnik	Jadźką	Jadźkami
miejscownik	Jadźce	Jadźkach
wołacz	Jadźko	Jadźki

przykłady:

(1.1) Marta to znana plotkarka, to ona rozpeplała wszystkim o problemach małżeńskich Jadźki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Jadwiga ż, jadwiżanka ż, Jadwigów mrz, Jadwigowo n, Jadwisin mrz, Jadwichnia ż, Jadwiżyn mrz, Jadzia ż, Jadwisia ż, Jadwinia ż

przym. Jadwiżyn, Jadwigowy, jadwiżański, jadwiżankowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. Jadzia + -ka

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: Jadwiga

źródła: