Beskid

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Beskid (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. szczyt w Tatrach Zachodnich
(1.2) geogr. szczyt w Beskidzie Niskim
(1.3) geogr. szczyt w Beskidzie Śląskim
(1.4) geogr. potok, dopływ Bielczy
(1.5) geogr. potok, dopływ Kseni
(1.6) geogr. potok, dopływ Wilszni
(1.7) geogr. wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim
odmiana:
(1.1-7)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
Beskid MakowskiBeskid MałyBeskid NiskiBeskid SądeckiBeskid ŚląskiBeskid Śląsko-MorawskiBeskid WyspowyBeskid Żywiecki
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Beskidek mrz, beskidnik mos, Beskidy nmos, Podbeskidzie n, beskidzkość ż
przym. beskidzki
przysł. beskidzko
związki frazeologiczne:
etymologia:
śdn. beschet[1], skandynawskie beskedrozdzielenie, rozłączenie[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Jan Rozwadowski, Nazwy własne. Beskidy, „Język Polski” nr 6/1914, s. 163.