przejęzyczenie

przejęzyczenie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpʃɛjɛ̃w̃zɨˈʧ̑ɛ̃ɲɛ], AS: [pšei ̯ẽũ̯zyčẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• asynch. ę • -ni…• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) jęz. mimowolny błąd językowy na poziomie wytwarzania wypowiedzi, np. w wyniku roztargnienia, przez nieuwagę; zob. też przejęzyczenie w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przejęzyczenie	przejęzyczenia
dopełniacz	przejęzyczenia	przejęzyczeń
celownik	przejęzyczeniu	przejęzyczeniom
biernik	przejęzyczenie	przejęzyczenia
narzędnik	przejęzyczeniem	przejęzyczeniami
miejscownik	przejęzyczeniu	przejęzyczeniach
wołacz	przejęzyczenie	przejęzyczenia

przykłady:

(1.1) Przejęzyczenie spikera, który podkreślił, że wcale nie było mowy o obecnym prezydencie, nie było zrobione przypadkowo. (z Korpusu)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. język m, języczek m, jęzor m, językowiec m, języcznik m

czas. przejęzyczyć się dk.

przym. językowy

przysł. językowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: lapsus • gafa

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) slip of the tongue
• francuski: (1.1) incartade
• łaciński: (1.1) lapsus linguae m
• niemiecki: (1.1) falscher Zungenschlag n
• rosyjski: (1.1) оговорка ż
• węgierski: (1.1) nyelvbotlás

źródła: