auffallen

auffallen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˡaʊffalən]

​ ​ ​

znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony, nieprzechodni

(1.1) podpadać, podpaść, rzucać się w oczy

odmiana:

(1.1) auffallen (fällt auf), fiel auf, aufgefallen (sein)

przykłady:

(1.1) Als ich am Flughafen angekommen bin, ist mir aufgefallen, dass alle mich komisch anschauen. → Gdy przybyłam/przybyłem na lotnisko, zauważyłam/zauważyłem, że wszyscy dziwnie na mnie patrzą.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Auffallen n, Auffälligkeit ż

przym. auffällig, auffallend

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: fallen • abfallen • anfallen • auffallen • auseinanderfallen • ausfallen • befallen • beifallen • dahinfallen • darüberfallen • durchfallen • einfallen • entfallen • fortfallen • gefallen • herabfallen • herausfallen • herfallen • herunterfallen • hinauffallen • missfallen • umfallen • überfallen • verfallen • wegfallen • zerfallen • zufallen • zurückfallen • zusammenfallen

źródła: