szczygieł

szczygieł (język polski)

szczygieł (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈʃʧ̑ɨɟɛw], AS: [ščyǵeu̯], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) ornit. mały i barwny ptak eurazjatycki; zob. też szczygieł w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	szczygieł	szczygły
dopełniacz	szczygła	szczygłów
celownik	szczygłowi	szczygłom
biernik	szczygła	szczygły
narzędnik	szczygłem	szczygłami
miejscownik	szczygle	szczygłach
wołacz	szczygle	szczygły

przykłady:

(1.1) Ma w domu szczygła w klatce – natychmiast po powrocie wypuści go na wolność.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) gw. (Górny Śląsk) szczyglik

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. szczygiełek

przym. szczygli

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *ščigъlъ

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) goldfinch
• arabski: (1.1) حسون
• baskijski: (1.1) karnaba
• białoruski: (1.1) шчыгол m
• bułgarski: (1.1) кадънка ż, щиглец m
• czeski: (1.1) stehlík
• duński: (1.1) stillids w
• esperanto: (1.1) kardelo
• hiszpański: (1.1) jilguero m
• islandzki: (1.1) þistilfinka ż
• kataloński: (1.1) cadernera ż
• maltański: (1.1) gardell m
• niemiecki: (1.1) Stieglitz m, Distelfink m
• nowogrecki: (1.1) καρδερίνα ż, γαρδέλι n
• rosyjski: (1.1) щегол m
• szwedzki: (1.1) steglitsa w
• ukraiński: (1.1) щиголь m
• węgierski: (1.1) tengelic, stiglic
• włoski: (1.1) cardellino m

źródła: