przesądność

przesądność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co przesądne; cecha tych, którzy są przesądni

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przesądność	przesądności
dopełniacz	przesądności	przesądności
celownik	przesądności	przesądnościom
biernik	przesądność	przesądności
narzędnik	przesądnością	przesądnościami
miejscownik	przesądności	przesądnościach
wołacz	przesądności	przesądności

przykłady:

(1.1) Nie cierpiała tej jego przesądności, wyprowadzała ją z równowagi.

składnia:

(1.1) przesądność + D.

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zabobonność

antonimy:

(1.1) nieprzesądność

hiperonimy:

(1.1) cecha

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przesąd mrz

przym. przesądny

przysł. przesądnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. przesądny + -ość

uwagi:

Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) суеверност ż

źródła: