zburzenie

zburzenie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od zburzyć

odmiana:

(1.1) blm;

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	zburzenie
dopełniacz	zburzenia
celownik	zburzeniu
biernik	zburzenie
narzędnik	zburzeniem
miejscownik	zburzeniu
wołacz	zburzenie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. burzycielstwo n, burzyciel m, burzycielka ż, burzenie n, wzburzenie n

czas. burzyć ndk., zburzyć dk.

przym. burzycielski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) разбурэнне n
• jidysz: (1.1) חורבן m (churbn)

źródła: