номинатив

номинатив (język bułgarski)

transliteracja:

nominativ

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) gram. mianownik, nominatyw

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) именителен падеж

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

номинатив (język rosyjski)

transliteracja:

nominativ

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik nieżywotny, rodzaj męski

(1.1) gram. mianownik, nominatyw

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	номинати́в	номинати́вы
dopełniacz	номинати́ва	номинати́вов
celownik	номинати́ву	номинати́вам
biernik	номинати́в	номинати́вы
narzędnik	номинати́вом	номинати́вами
miejscownik	номинати́ве	номинати́вах

przykłady:

(1.1) В предложе́нии „Ма́льчик чита́ет кни́гу”, сло́во „ма́льчик” в номинати́ве. → W zdaniu „Chłopiec czyta książkę”, słowo „chłopiec” jest w mianowniku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) именительный падеж

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. nominativus

uwagi:

źródła: