назоўнік

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

назоўнік (język białoruski)[edytuj]

transliteracja:
nazoŭnìk
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) gram. rzeczownik[1]
(1.2) mat. mianownik[1]
odmiana:
(1.1-2)[2]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) іменны / займенны / лічэбны назоўнік • скланяльны / нескланяльны / рознаскланяльны назоўнік • адушаўлёны / неадушаўлёны назоўнік
(1.2) прывесці да аднаго / агульнага назоўнікаsprowadzić do wspólnego mianownika
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) часціна мовы
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. назва ż, называнне n
czas. называць ndk., назваць dk.
przym. назоўнікавы, назоўны, называльны
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „назоўнік” w: Teresa Jasińska, Albert Bartoszewicz, Kieszonkowy słownik białorusko-polski, polsko-białoruski, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 2007, ISBN 978-83-214-1364-8, s. 184.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „назоўнік” w: slounik.org: беларускія слоўнікі і энцыкляпэдыі.