Przejdź do zawartości

назоўнік

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

назоўнік (język białoruski)

[edytuj]
transliteracja:
nazoŭnìk
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) gram. rzeczownik[1]
(1.2) mat. mianownik[1]
odmiana:
(1.1-2)[2]
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikназо́ўнікназо́ўнікі
dopełniaczназо́ўніканазо́ўнікаў
celownikназо́ўнікуназо́ўнікам
biernikназо́ўнікназо́ўнікаў
narzędnikназо́ўнікамназо́ўнікамі
miejscownikназо́ўнікуназо́ўніках
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) іменны / займенны / лічэбны назоўнік • скланяльны / нескланяльны / рознаскланяльны назоўнік • адушаўлёны / неадушаўлёны назоўнік
(1.2) прывесці да аднаго / агульнага назоўніка → sprowadzić do wspólnego mianownika
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) часціна мовы
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. назва ż, называнне n
czas. называць ndk., назваць dk.
przym. назоўнікавы, назоўны, называльны
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Hasło „назоўнік” w: Teresa Jasińska, Albert Bartoszewicz, Kieszonkowy słownik białorusko-polski, polsko-białoruski, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 2007, ISBN 978-83-214-1364-8, s. 184.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „назоўнік” w: slounik.org: беларускія слоўнікі і энцыкляпэдыі.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=назоўнік&oldid=7482651”