śmieciarz

śmieciarz (język polski)

śmieciarze (1.1)

śmieciarz (1.4)

wymowa:

IPA: [ˈɕmʲjɛ̇t͡ɕaʃ], AS: [śmʹi ̯ėćaš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• podw. art.• i → j  ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. pracownik zajmujący się bezpośrednio wywozem śmieci

(1.2) pot. człowiek niechlujny

(1.3) pot. ktoś gromadzący rzeczy niepotrzebne

(1.4) pogard. osoba przeszukująca śmieci

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	śmieciarz	śmieciarze
dopełniacz	śmieciarza	śmieciarzy
celownik	śmieciarzowi	śmieciarzom
biernik	śmieciarza	śmieciarzy
narzędnik	śmieciarzem	śmieciarzami
miejscownik	śmieciarzu	śmieciarzach
wołacz	śmieciarzu	śmieciarze

przykłady:

(1.1) Wczoraj rano śmieciarze obudzili pół kamienicy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. śmieciarka ż, śmieciara ż, śmieć m, śmietnisko n, śmieciówka ż, śmiecie n

przym. śmieciarski, śmieciowy

czas. śmiecić

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) dustman
• arabski: (1.1) زبال m
• baskijski: (1.1) zabor-biltzaile
• czeski: (1.1) popelář m
• duński: (1.1) skraldemand w
• francuski: (1.1) éboueur m
• hiszpański: (1.1) basurero m
• nowogrecki: (1.1) σκουπιδιάρης m
• rosyjski: (1.1) мусорщик m
• włoski: (1.1) spazzino m, spazzaturaio m

źródła: