ściema

ściema (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɕt͡ɕɛ̃ma], AS: [śćẽma], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. slang. kłamstwo, nieprawda, bzdura

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ściema	ściemy
dopełniacz	ściemy	ściem
celownik	ściemie	ściemom
biernik	ściemę	ściemy
narzędnik	ściemą	ściemami
miejscownik	ściemie	ściemach
wołacz	ściemo	ściemy

przykłady:

(1.1) To jakaś ściema. Nigdy nie widziałem ośmioletniego dziecka w ciąży.

składnia:

kolokacje:

(1.1) walić ściemę

synonimy:

(1.1) blaga, łgarstwo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. ściemniać

ims. ściemniony

przym. ciemny

rzecz. ciemnia ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) брехня ż

źródła: