årstid

årstid (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) pora roku

odmiana:

(1.1) en årstid, årstiden, årstider, årstiderne

przykłady:

(1.1) Året bliver typisk inddelt i fire årstider: forår, sommer, efterår og vinter. → Rok dzieli się zazwyczaj na cztery pory roku – wiosnę, lato, jesień i zimę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

duń. år + -s- + tid

uwagi:

źródła:

årstid (język norweski (bokmål))

wymowa:

IPA: [ˈoːʂtiːd]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pora roku

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

årstid (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) pora roku

odmiana:

(1.1) en årstid, årstiden, årstider, årstiderna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) szw. år + tid → rok + czas

uwagi:

źródła: