indukcja magnetyczna
indukcja magnetyczna (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński
- (1.1) fiz. podstawowa wielkość wektorowa opisująca pole magnetyczne; zob. też indukcja magnetyczna w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) związek zgody,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik indukcja magnetyczna indukcje magnetyczne dopełniacz indukcji magnetycznej indukcji magnetycznych celownik indukcji magnetycznej indukcjom magnetycznym biernik indukcję magnetyczną indukcje magnetyczne narzędnik indukcją magnetyczną indukcjami magnetycznymi miejscownik indukcji magnetycznej indukcjach magnetycznych wołacz indukcjo magnetyczna indukcje magnetyczne
- przykłady:
- (1.1) Z matematycznego punktu widzenia wektor indukcji magnetycznej jest pseudowektorem[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) магнитна индукция ż
- węgierski: (1.1) mágneses indukció
- źródła: