bombardon
bombardon (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) muz. blaszany instrument dęty, aerofon ustnikowy, rodzaj tuby basowej, stosowany w wojskowych orkiestrach dętych; zob. też bombardon w Wikipedii
- (1.2) muz. niski głos stroikowy organów
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bombardon bombardony dopełniacz bombardonu bombardonów celownik bombardonowi bombardonom biernik bombardon bombardony narzędnik bombardonem bombardonami miejscownik bombardonie bombardonach wołacz bombardonie bombardony
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) sakshorn basowy
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. bombardierski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Instrumenty muzyczne
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) bass saxhorn
- interlingua: (1.1) bombardon
- słowacki: (1.1) bombardón m
- źródła:
bombardon (interlingua)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: