werniks

werniks (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈvɛrʲɲiks], AS: [verʹńiks], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bud. substancja żywiczna służąca do pokrywania obrazów olejnych, mająca właściwości zabezpieczające płótno przed wpływami atmosferycznymi, a także dodająca połysku i głębi kolorom; zob. też werniks w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) gw. (Górny Śląsk) fyrnajs

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. werniksowanie n

czas. werniksować ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

śr.łac. veronix

uwagi:

tłumaczenia:

• esperanto: (1.1) verniso
• wilamowski: (1.1) fernȧjz m

źródła: