wągrowiecki
wągrowiecki (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌvɔ̃ŋɡrɔˈvʲjɛʦ̑ʲci], AS: [võŋgrovʹi ̯ecʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ą • akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik wągrowiecki wągrowiecka wągrowieckie wągrowieccy wągrowieckie dopełniacz wągrowieckiego wągrowieckiej wągrowieckiego wągrowieckich celownik wągrowieckiemu wągrowieckiej wągrowieckiemu wągrowieckim biernik wągrowieckiego wągrowiecki wągrowiecką wągrowieckie wągrowieckich wągrowieckie narzędnik wągrowieckim wągrowiecką wągrowieckim wągrowieckimi miejscownik wągrowieckim wągrowieckiej wągrowieckim wągrowieckich wołacz wągrowiecki wągrowiecka wągrowieckie wągrowieccy wągrowieckie nie stopniuje się
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Wągrowiec m, wągrowczanin m, wągrowczanka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „wągrowiecki” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
