starogardzki
starogardzki (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) przym. od Starogard Gdański[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik starogardzki starogardzka starogardzkie starogardzcy starogardzkie dopełniacz starogardzkiego starogardzkiej starogardzkiego starogardzkich celownik starogardzkiemu starogardzkiej starogardzkiemu starogardzkim biernik starogardzkiego starogardzki starogardzką starogardzkie starogardzkich starogardzkie narzędnik starogardzkim starogardzką starogardzkim starogardzkimi miejscownik starogardzkim starogardzkiej starogardzkim starogardzkich wołacz starogardzki starogardzka starogardzkie starogardzcy starogardzkie nie stopniuje się
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Starogard m, starogardzianin m, starogardzianka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „starogardzki” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
