rantipole

rantipole (język angielski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) raptus, ktoś nieokrzesany lub kłótliwy

przymiotnik

(2.1) dziki, nieokrzesany, niepohamowany

czasownik nieprzechodni

(3.1) zachowywać się dziko, w sposób nieokrzesany

odmiana:

(1.1) lp rantipole; lm rantipoles

(3.1) rantipole, rantipoled, rantipoled, rantipoles, rantipoling

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

prawdop. ang. ranty + pole, poll → hałaśliwy + głowa

uwagi:

źródła: