partaczyć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

partaczyć (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[parˈtaʧ̑ɨʨ̑], AS[partačyć] ?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) robić coś byle jak, nieudolnie, źle
odmiana:
(1.1) koniugacja VIb
przykłady:
(1.1) Był tak nieudolny, że partaczył każdą robotę.
składnia:
kolokacje:
(1.1) partaczyć robotę
synonimy:
(1.1) fuszerować, knocić, partolić
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. spartaczyć
rzecz. partaczenie n, partaczka ż, partacz, partanina, partactwo
przym. partacki
przysł. partacko
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: