mistanke
mistanke (język norweski (bokmål))[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik przechodni
- (1.1) podejrzewać
rzeczownik, rodzaj męski
- (2.1) podejrzenie
- odmiana:
- (2.1) mistanke, mistanken, mistanker, mistankene
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) anelse, formodning, mistillit, tvil
- antonimy:
- (1.1) tillit
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. tanke
- czas. tenke, mistenke
- przym. mistenkelig, mistenksom
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
mistanke (język norweski (nynorsk))[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) podejrzenie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: