mirabilis

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

mirabilis (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) cudny, cudowny, fenomenalny[1]
odmiana:
(1.1) (deklinacja III)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
m/żnm/żn
mianownikmirabilismirabilemirabilēsmirabilia
dopełniaczmirabilismirabilium
celownikmirabilīmirabilibus
biernikmirabilemmirabilemirabilēsmirabilia
ablatywmirabilīmirabilibus
wołaczmirabilismirabilemirabilēsmirabilia
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. mirandus
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Hasło „mirabilis” w: Słownik polsko-łaciński, łacińsko-polski. Dictionarium latino-polonicum, polonico-latinum, pod red. Jacka Gordona, Level Trading, Czernica 2014, ISBN 978-83-61800-47-7, s. 610.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=mirabilis&oldid=6732323”