edziĝo

edziĝo (esperanto)

katolika edziĝo (1.1)

morfologia:

edz•iĝ•o

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) przest. ślub

(1.2) ślub (męskiej pary homoseksualnej)

(1.3) małżeństwo

odmiana:

(1.1-3)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	edziĝo	edziĝoj
akuzativo	edziĝon	edziĝojn

przykłady:

(1.1-2) Ili nur aludis sian edziĝon al mi. → Oni tylko napomknęli mi o swoim ślubie.

składnia:

kolokacje:

(1.1-2) edziĝovojaĝo • edziĝopova • edziĝofesto

synonimy:

(1.1) geedziĝo, geedziĝa ceremonio, nupto

(1.2) nupto

(1.3) geedzeco, przest. edzeco

antonimy:

(1.1) eksedziĝo

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. edzeco, geedzeco, novgeedzoj

czas. edziĝi, edziniĝi, geedziĝi

przym. edziĝa, edzeca, geedza, senedza, eksteredzeca

związki frazeologiczne:

de edziĝo tro malfrua orfoj naskiĝas • edziĝo laŭ koro, laŭ la kvanto da oro • edziĝo najbara garantias de eraro • edziĝo pro amo flamanta al la sako sonanta • edziĝo tro momenta estas longapenta • fianĉiĝo ne estas edziĝo • ĝis la edziĝo ĝi resaniĝos • ĝis la edziĝo venos resaniĝo • tro rapida edziĝo — porĉiama kateniĝo

etymologia:

uwagi:

(1.1) znaczenie archaiczne z racji dosłownego znaczenia tj. stawania się mężem. Obecnie używane w stosunku męskich par homoseksualnych, zaś ślub pary heteroseksualnej określa się terminem geedziĝo, zaś żeńskiej pary heteroseksualnej edziniĝo. Teoretyczne znaczenie w stosunku do jednej osoby tj. rzeczownik odczasownikowy od „żenić się” / „wychodzić za mąż” jest raczej niespotykany. Należy przy tym wspomnieć, że znaczenie pierwotne (1.1) nadal jest bardzo często spotykane.

(1.2) zob. edziniĝo

źródła: