dichotomiczny

dichotomiczny (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) przest. zob. dychotomiczny

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dichotomiczny		dichotomiczna	dichotomiczne	dichotomiczni	dichotomiczne
dopełniacz	dichotomicznego		dichotomicznej	dichotomicznego	dichotomicznych
celownik	dichotomicznemu		dichotomicznej	dichotomicznemu	dichotomicznym
biernik	dichotomicznego	dichotomiczny	dichotomiczną	dichotomiczne	dichotomicznych	dichotomiczne
narzędnik	dichotomicznym		dichotomiczną	dichotomicznym	dichotomicznymi
miejscownik	dichotomicznym		dichotomicznej	dichotomicznym	dichotomicznych
wołacz	dichotomiczny		dichotomiczna	dichotomiczne	dichotomiczni	dichotomiczne
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) współcz. dychotomiczny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dichotomia ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. dichotomia < gr. διχοτομία (dichotomía) < gr. διχῆ + τομή < gr. τέμνω (témnō) < praindoeur. *tema-

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: dychotomiczny

źródła: