cel, pal
cel, pal (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
fraza wykrzyknikowa
- (1.1) wojsk. komenda nakazująca przygotowanie się do strzału i oddanie go
- przykłady:
- (1.1) Znów odpowiadają kamienie, żelazne ciężary, strzały. Wtedy rozległa się komenda: — Broń do oka, cel, pal![1]
- (1.1) Pistolet. 25 metrów. I sylwetka. Cel! Pal! I… trafił[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- inne warianty: gotów, cel, pal, daw. tuj, cel, pal
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) aim, fire
- źródła:
- ↑ Teodor Jeske-Choiński, Błyskawice, wyd. Drukarnia i Księgarnia Św. Wojciecha, Poznań 1916.
- ↑ Albert Gochniewski, Bliżej nieba, „Gazeta Poznańska”, 2004-01-05, Narodowy Korpus Języka Polskiego.